Eπιστολή-έκκληση μελών της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών (Σ.Α.Ε.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου για τον κίνδυνο απέλασης πρόσφυγα από το Ιράκ

Προς

Διευθυντή Α' Αστυν. Διεύθυνσης Δωδεκανήσου

Πλατεία Ελευθερίας, Ρόδος.

Θέμα : Κίνδυνος απέλασης νεαρού πρόσφυγα

Ρόδος, 16 Αυγούστου 2018

Αγαπητέ κύριε Διευθυντά

Από την προηγούμενη Τετάρτη (8/8/2018) βρίσκεται στα Κρατητήρια Ρόδου ο Mohamed AL KORAESHE, πρόσφυγας από το Ιράκ, αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόρριψης της αίτησής του για χορήγηση πολιτικού ασύλου.

Ο κ. Al Koraeshe, ο οποίος διέφυγε από το Ιράκ από φόβο για τη ζωή και την ασφάλειά του λόγω ενόπλων συγκρούσεων στην περιοχή (όπως ο ίδιος μας έχει διαβεβαιώσει), διαμένει στη Ρόδο από τον Ιούνιο του 2017 και έχει παρακολουθήσει τακτικά τα εβδομαδιαία μαθήματα Ελληνικής γλώσσας, τα οποία προσφέρονται (σε εθελοντική βάση) από το Εργαστήριο Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης (Π.Τ.Δ.Ε.) της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών (Σ.Α.Ε.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου σε ενήλικες πρόσφυγες (ΒΛ. ΣΥΝΗΜΜΕΝΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ). Μάλιστα, μας έκανε εντύπωση που η Β’θμια Επιτροπή Ασύλου δεν έλαβε υπόψη της τη συμμετοχή του κυρίου Al Koraeshe στα μαθήματα Ελληνικών, κάτι που θα πιστοποιούσε τη βούληση εκ μέρους του να αποκτήσει «επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας και στοιχείων της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού»,  άρα και να ενταχθεί ευκολότερα στην Ελληνική κοινωνία, κάτι άλλωστε που είναι βασική προϋπόθεση απόκτησης του καθεστώτος και χορήγησης «άδειας διαμονής επί μακρόν διαμένοντος» σε πολίτες τρίτων χωρών (βλ. άρ. 90, παρ. 2 του Ν. 4251/2014). Επίσης, δεν φαίνεται να έλαβε υπόψη τις άοκνες προσπάθειές του να ενταχθεί άμεσα στην αγορά εργασίας της Ρόδου (μας έχει επιδείξει τεκμήρια ότι έχει λάβει Α.Φ.Μ., Α.Μ.Κ.Α. και Α.Μ.Α. του Ι.Κ.Α.), κάτι που λόγω της άσχημης οικονομικής συγκυρίας δεν έχει καταφέρει μέχρις στιγμής.

Θα θέλαμε να αναφέρουμε ότι, όπως γνωρίζετε, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 3907/2011, «Οι αρμόδιες κατά περίπτωση αρχές μπορούν ανά πάσα στιγμή να χορηγούν αυτοτελή άδεια διαμονής για λόγους φιλευσπλαχνίας, ανθρωπιστικούς ή άλλους λόγους σε υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει παράνομα στην ελληνική επικράτεια, [….]. Στην περίπτωση έκδοσης της ανωτέρω άδειας διαμονής, δεν εκδίδεται απόφαση επιστροφής. Εφόσον η απόφαση επιστροφής έχει ήδη εκδοθεί, τότε αυτή ανακαλείται ή αναστέλλεται για χρονικό διάστημα ίσο με τη διάρκεια ισχύος της ανωτέρω άδειας». Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 24, παρ. 2 του ίδιου νόμου, «Οι αρμόδιες για την εκτέλεση της απόφασης επιστροφής αστυνομικές αρχές μπορούν, με αιτιολογημένη απόφασή τους, να αναβάλουν την απομάκρυνση, για εύλογο χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις κάθε περίπτωσης και ιδίως: α) τη φυσική ή διανοητική κατάσταση του υπηκόου τρίτης χώρας […]». Φρονούμε, με βάση και όσα μας είχε εκμυστηρευθεί στη διάρκεια των μαθημάτων Ελληνικής γλώσσας στο Π. Αιγαίου, ότι ο κύριος Al Koraeshe βρίσκεται σε έντονο στρες αυτή την περίοδο και διακατέχεται από φόβο ότι κινδυνεύει άμεσα η ζωή του μόλις επιστρέψει στον πρότερο τόπο διαμονής του. Περισσότερες λεπτομέρειες, λόγω και των ιδιαίτερα προσωπικών δεδομένων που αφορούν στα περιστατικά αυτά, δεν διαθέτουμε, αλλά εμπιστευόμαστε ένα τόσο ευάλωτο άτομο, το οποίο διάνυσε εκατοντάδες χιλιόμετρα, μέσα από αντίξοες συνθήκες, και με πολύ μεγάλο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος, για να μπορέσει να βρεθεί σε ένα περιβάλλον ασφάλειας & αξιοπρέπειας.

Κύριε Διευθυντά, με βάση τα παραπάνω, σας απευθύνουμε έκκληση είτε για την αναστολή εκτέλεσης της επιστροφής του Mohamed Al Koraeshe στο Ιράκ (βλ. άρ. 28, παρ. 2, Ν. 3907/2011), είτε για την αναβολή απομάκρυνσής του (άρ. 24, παρ. 2, Ν. 3907/2011), μέχρι τουλάχιστον να μπορέσει να ασκήσει όλα τα ένδικα μέσα που του προσφέρει το Δικονομικό μας σύστημα για ακύρωση της απόφασης της Β’θμιας Επιτροπής Ασύλου και επανεξέταση του αιτήματός του για παροχή ασύλου στη χώρα μας.

Γνωρίζουμε πολύ καλά τον Mohamed AL KORAESHE και επιθυμούμε να τον δούμε και πάλι ελεύθερο να έρχεται στα μαθήματά μας και στις δραστηριότητές μας. Είναι κρίμα να σταματήσει η ελεύθερη ζωή με τέτοιο τρόπο σε αυτό τον νέο άνθρωπο. Παρακαλούμε για τις ενέργειές σας. Είμαστε σίγουροι ότι θα ανταποκριθείτε, και σας βεβαιώνουμε ότι είμαστε έτοιμοι για συνάντηση μαζί σας προκειμένου να σας εκθέσουμε και διαζώσης τις απόψεις μας.

Με εκτίμηση

Ελένη Σκούρτου, Καθηγήτρια ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου – Διευθύντρια Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου [τηλ. επικοινωνίας : 6988 70 8946]

Βασιλεία Κούρτη-Καζούλλη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου – Αναπλ. Διευθύντρια Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου [τηλ. επικοινωνίας: 6947 83 3531]

Διονύσης Γουβιάς, Αναπληρωτής Καθηγητής ΤΕΠΑΕΣ  - Επιστ. συνεργάτης Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου [τηλ. επικοινωνίας: 6972 47 1497]

Μαριάνθη Οικονομάκου, Συμβασιούχος Διδάσκουσα ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου - Επιστ. συνεργάτρια Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου

Δημήτρης Κόκκινος, Μέλος Ε.ΔΙ.Π. ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου - Επιστ. συνεργάτης Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου

Τσαμπίκα Μακρογιάννη, Εκπαιδευτικός ΠΕ - Επιστ. συνεργάτρια Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου

Φώτης Κατσιγιάννης, Απόφοιτος Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών (Τ.Μ.Σ.) Παν. Αιγαίου - Επιστ. συνεργάτης Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου

Αρετή Σαρρή, Εκπαιδευτικός ΠΕ - Απόφοιτη ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου - Επιστ. συνεργάτρια Εργαστηρίου Γλώσσας-Λογοτεχνίας-Λαογραφίας του ΠΤΔΕ Παν. Αιγαίου

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ

1.    Παναγιώτης Σκουρλέτης. Υπουργός Εσωτερικών. Σταδίου 27 & Δραγατσανίου, Τ.Κ. 10183, Αθήνα Αττικής.

2.    Δημήτριος Βίτσας. Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής. Σταδίου 31, Αθήνα Αττικής.

3.    Κωνσταντίνος Γαβρόγλου. Υπουργός Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων. Α. Παπανδρέου 37, Τ.Κ. 15180, Μαρούσι Αττικής.

4.    Βουλευτές Δωδεκανήσου.

5.    Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρόδου. Πλατεία Ελευθερίας 1 (Δικαστικό Μέγαρο), ΤΚ 85100, Ρόδος.

6.    Μ.Μ.Ε. Δωδεκανήσου.

7.    Εθνικά Μ.Μ.Ε.

Το Α.Π.Π.Α. στηρίζει την πρωτοβουλία των οργανώσεων του ΠΙΚΠΑ να φιλοξενήσουν Κούρδους πρόσφυγες

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ       

Κυριακή 10 Ιουνίου 2018

Το Αντιρατσιστικό Παρατηρητήριο του Πανεπιστημίου Αιγαίου στηρίζει την πρωτοβουλία των οργανώσεων και εθελοντών που διαχειρίζονται το ΠΙΚΠΑ να φιλοξενήσουν Κούρδους πρόσφυγες που υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν από τη Μόρια μετά από συγκρούσεις με άλλες εθνοτικές ομάδες. Θεωρούμε ότι η λύση της προσωρινής φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων (και) στο ΠΙΚΠΑ είναι η καλύτερη υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις και δεν πιστεύουμε ότι δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στην περιοχή της Νεάπολης. Άλλωστε κατά καιρούς το ΠΙΚΠΑ έχει φιλοξενήσει και μεγαλύτερους αριθμούς προσφύγων, σε περιστάσεις που διέθετε λιγότερες υποδομές και μικρότερη εμπειρία στη διαχείριση έκτακτων καταστάσεων. 

Γενικότερα πιστεύουμε ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με το προσφυγικό θέμα απαιτούν μια ψύχραιμη αντιμετώπιση. Σ’ αυτό το πλαίσιο δεν δικαιολογούνται υστερικές αντιδράσεις που επικαλούνται «κίνδυνο για τη δημόσια υγεία», ή «ζητήματα ασφάλειας στη γειτονιά», αφού αντίστοιχοι φόβοι έχουν εκφραστεί κατά καιρούς καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας του ΠΙΚΠΑ και δεν έχουν δικαιωθεί ποτέ. Το επιχείρημα που αφορά «πολεοδομικές αυθαιρεσίες» σε σχέση με το στήσιμο σκηνών είναι μάλλον φαιδρό υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις. 

Αντίθετα δεν είναι καθόλου φαιδρά τα θέματα που θίγουν ζητήματα θρησκευτικής και πολιτισμικής διαφοράς, από την οποία συνάγουν κάποιοι/ες αυθαίρετα ότι οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες θα αντιπαρατεθούν με λουόμενες τουρίστριες, επειδή δεν επιδοκιμάζουν την περιβολή τους. Πρώτα - πρώτα τέτοια επεισόδια δεν έχουν συμβεί ποτέ, τουλάχιστον απ’ όσο ξέρουμε. Δεύτερον, είναι γνωστό ότι οι τουρίστες/στριες δεν συνηθίζουν να κάνουν μπάνιο στην περιοχή των ξενοδοχείων, η οποία άλλωστε δεν διαθέτει και τις καλύτερες παραλίες της Λέσβου. Αντίθετα στην περιοχή συχνάζουν συνήθως Λέσβιοι/ες λουόμενοι/ες. Μήπως λοιπόν ενοχλούνται κάποιοι/ες άλλοι/ες από την παρουσία των προσφύγων και επιδιώκουν τον αποκλεισμό τους από τη θάλασσα υπό το πρόσχημα της δυσανεξίας των τουριστριών; 

Τέλος για την «ταμπακιέρα»: πράγματι έχουν κατά καιρούς συμβεί ακυρώσεις κρατήσεων σε ξενοδοχεία λόγω της (λανθασμένης) εντύπωσης που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικό για τη Λέσβο ως τόπου ανεξέλεγκτου χάους, συγκρούσεων και βιαιοτήτων, εξ’ αιτίας της παραμονής προσφύγων σε camps και δομές φιλοξενίας. Θέλουμε λοιπόν να κλείσουμε με ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποιοι/ες ενισχύουν αυτή την εντύπωση υποκινώντας με οποιοδήποτε τρόπο ή δικαιολογώντας άμεσα ή έμμεσα επεισόδια εναντίον των προσφύγων, όπως τη δολοφονική επίθεση εναντίον τους στην πλατεία Σαπφούς στις 22 του περασμένου Απριλίου, η οποία μέσω των διεθνών ΜΜΕ έγινε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο; 

Αναμένουμε την απάντηση για να μπορέσουμε επιτέλους να συζητήσουμε σοβαρά για τις «επιπτώσεις της προσφυγικής κρίσης» στη Λέσβο….

                                                                                                                                   

Aπερίγραπτες σκηνές εκδήλωσης ρατσιστικού μίσους προς τους πρόσφυγες και μετανάστες έζησε το νησί της Λέσβου

Πριν από λίγες ώρες το νησί της Λέσβου έζησε απερίγραπτες σκηνές εκδήλωσης ρατσιστικού μίσους προς τους πρόσφυγες και μετανάστες. Το απόγευμα της Κυριακής 22 Απριλίου, μετά από την υποστολή της σημαίας που έκανε στην Πλατεία Σαπφούς στρατιωτικό άγημα, μέρος των πολιτών που συγκεντρώθηκαν εκεί, ύστερα από δημόσιο κάλεσμα της προηγούμενης μέρας και υπό την καθοδήγηση στελεχών του φασιστικού και ακροδεξιού χώρου, επιτέθηκαν στους μετανάστες που από μέρες έχουν καταλάβει μέρος της πλατείας διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα να εξεταστούν άμεσα τα αιτήματα ασύλου και να απεγκλωβιστούν από το νησί για να συνεχίσουν το ταξίδι τους. 

Εκατοντάδες «αγανακτισμένοι πολίτες» προσπάθησαν, ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο,  να σπάσουν τη διπλή παράταξη των ανδρών των ΜΑΤ και τις κυκλικές ανθρώπινες αλυσίδες που σχημάτισαν οι μετανάστες για να προστατεύσουν τα παιδιά και τις γυναίκες που βρίσκονταν στο κέντρο. Ζήσαμε απίστευτες στιγμές οργανωμένης βίας ενάντια σε γυναίκες, άνδρες και παιδιά μετανάστες, ενάντια σε αλληλέγγυους που βρέθηκαν εκεί για να συμπαρασταθούν στα θύματα της επίθεσης. Ζήσαμε πολλαπλά κύματα άριστα  οργανωμένων και κεντρικά ενορχηστρωμένων επιθέσεων. Ενώ στην αρχή η χωροταξική αντιπαράθεση ήταν μετωπική, κάποια στιγμή ένα μεγάλο μέρος των «αγανακτισμένων πολιτών» εξαφανίστηκε για να εμφανιστεί ξαφνικά από στενά γύρω από την πλατεία ρίχνοντας πέτρες, μπουκάλια και ξύλα, πετώντας δυναμιτάκια και φωτοβολίδες μέσα στο κέντρο του σχηματισμού των μεταναστών. Πρωτοστατούσαν νεαροί που έβριζαν μετανάστες και αλληλέγγυους, μερικοί από αυτούς με καλυμμένα τα πρόσωπα και μπλούζες με το γνωστό μαίανδρο. 

Είδαμε μετανάστες να βγαίνουν από το σχηματισμό γεμάτοι με αίματα στο κεφάλι και στο πρόσωπο από πέτρες και κοψίματα, μάνες να τρέχουν έχοντας στην αγκαλιά τους νεογέννητα, λιπόθυμες γυναίκες, πανικόβλητα παιδιά να κλαίνε γοερά. Είδαμε φασίστες να ανεβαίνουν στα γεμάτα από μετανάστες σκαλάκια της πλατείας και να τους ξυλοκοπούν αλύπητα. Είδαμε παλικαράδες να επιτίθενται ομαδικά και να χτυπούν φοιτητές και φοιτήτριες που προσπαθούσαν να συνδράμουν τραυματισμένους μετανάστες, είδαμε το πιο απεχθές πρόσωπο του φασισμού και του ρατσισμού εν δράσει. Σε μια πόλη που μέχρι χτες η δημοτική της αρχή υπερηφανευόταν για το ανθρώπινό πρόσωπο που είχε δείξει απέναντι στους μετανάστες … 

Καταδικάζουμε απερίφραστα τις φασιστικές και δειλόψυχες επιθέσεις εναντίον των μεταναστών και εκείνους που τις οργανώνουν.

Απαιτούμε από θεσμικά πρόσωπα του νησιού να απόσχουν εις το εξής από δημόσιες εμπρηστικές δηλώσεις που εμφανίζουν την κατάληψη μέρους της πλατείας περίπου ως ζήτημα ζωής και θανάτου της πόλης. 

Κάνουμε έκκληση στην τοπική κοινωνία να απομονώσει τους πολιτικούς πρωτεργάτες της ρητορικής του φυλετικού και του θρησκευτικού μίσους που οδηγούν σε τέτοιες αποτρόπαιες ενέργειες.

Αλληλεγγύη στους μετανάστες, αλληλεγγύη στους αιτούντες άσυλο!

Ανοιχτή επιστολή του Αντιρατσιστικού Παρατηρητηρίου του Πανεπιστημίου Αιγαίου προς τους πρόσφυγες σε απεργία πείνας στην Πλατεία Σαπφούς, στη Μυτιλήνη

... ή «Τώρα, που μείναμε μόνοι με τη συνείδησή μας» ...

 

Αυτοί, που στερήθηκαν τα πάντα, επιλέγουν τώρα να διεκδικήσουν τη χαμένη ελευθερία τους…

Αυτοί, που στο ταξίδι της προσφυγιάς φοβήθηκαν για τη ζωή των παιδιών τους, μας δίνουν τώρα κουράγιο …

Αυτοί, που έζησαν την απόγνωση της κακιάς ζωής και τον τρόμο του πολέμου, επιλέγουν τώρα να διαφημίσουν την ελπίδα …

Αυτοί, που οι εξουσίες τούς έκαναν αντικείμενα των πολιτικών τους, αποφασίζουν τώρα να ξαναγίνουν Υποκείμενα γεμάτα ανάγκες, επιθυμίες, αποφάσεις και βούληση …

Αυτοί, που έχασαν τα στοιχειώδη της ζωής τους, αναζητούν τώρα την ‘ουτοπία’ της απόλυτης δικαίωσης…

Αυτοί, που ήταν οι ‘μικροί’ αυτής της γης, διαλέγουν τώρα να υψώσουν το ανάστημά τους, να μεγαλώσουν. Και μεγαλώνουν μπροστά στα μάτια μας …

 

Εδώ και μερικές μέρες, στη Λέσβο, στη Μυτιλήνη, στην Πλατεία Σαπφούς και πέριξ αυτής οι ‘μικροί’ αυτής της γης, γυναίκες, παιδιά και άνδρες που επέλεξαν να αποδράσουν από το στρατόπεδο της Μόριας των έξι χιλιάδων ‘φιλοξενουμένων’, με τα σώματά τους μαρτυρούν τα βάσανα μιας προσφυγιάς που, ενώ πίσω της βλέπει να γκρεμίζεται η γενέθλια πατρίδα, μπροστά της ατενίζει τα τείχη μιας πεισματικά οχυρωμένης Ευρώπης. Τείχη σαν της Μόριας. Γκρίζες ζώνες μιας ανθρώπινης κατάστασης που βάζουν τους ανθρώπους σε νομικές ταξινομήσεις, σε διοικητικά διαχειρίσιμες υποκατηγορίες, αναθεωρούν εν τέλει την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση.

 

Εδώ και μερικές μέρες, στην «Ευρώπη των δικαιωμάτων», οι στερημένοι επέλεξαν να μιλήσουν για δικαιώματα. Και μας θύμισαν ότι οι Ευρωπαίοι πρωτοστάτησαν στην διατύπωση διεθνών συνθηκών που υπερασπίζονται εις το διηνεκές τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Στην ‘κοιτίδα της δημοκρατίας’, οι καταπιεσμένοι επέλεξαν να μιλήσουν για την Ελευθερία. Και μας θύμισαν ότι η Ελευθερία, πριν από αποδόσιμο δικαίωμα, είναι η φυσική κατάσταση των ανθρώπων, ΟΛΩΝ των ανθρώπων.

Στη ‘φιλόξενη χώρα’ οι ανεπιθύμητοι επέλεξαν να μιλήσουν για φιλοξενία. Και μας έκαναν να μάθουμε ότι εμπιστευτήκαμε τη υποδοχή τους στους ψυχρούς και έρημους δρόμους μας και όχι στη ζεστή αγκαλιά μας.

Στο ‘λίκνο του πολιτισμού’ επέλεξαν να μιλήσουν για πολιτισμό. Και μας είπαν ότι αντί για αξιοπρέπεια έζησαν τον συστηματικό εξευτελισμό.

Στην ήπειρο όπου αναζητούν ένα ασφαλές καταφύγιο επέλεξαν να μιλήσουν για ασφάλεια. Και μας θύμισαν ότι η ρητορική της ασφάλειας είναι τελικά εργαλείο με το οποίο οι λίγοι χειραγωγούν τους πολλούς.  

 

Αυτοί, οι πρόσφυγες που δεν έχουν πού αλλού να αποταθούν, αποτείνονται στο ακόμα ζωντανό κομμάτι της ψυχής μας, στο ακόμα παλλόμενο κομμάτι της καρδιάς μας, στο ακόμα σκεπτόμενο κομμάτι του μυαλού μας. Αποτείνονται στη συνείδησή μας. Και ξεσκεπάζουν την υποκρισία των ιθυνόντων. Και αποκαλύπτουν την κοινή μοίρα όλων των στερημένων και καταπιεσμένων. Και μας δείχνουν το δρόμο …

 

Ποιος θα υποκριθεί ότι δεν είδε;

Ποιος θα κάνει ότι δεν κατάλαβε;

Ποιος θα τους γυρίσει την πλάτη;

Ποιος θα μιλήσει πάλι για την «Ελλάδα που δεν αντέχει άλλο»;

Ποιος θα γκρινιάξει ότι δεν υπάρχει ‘ρεαλισμός’ στα αιτήματα;

Ποιος θα επικαλεστεί, πάλι, τον ‘μη ευνοϊκό συσχετισμό δύναμης’;

Ποιος θα αγνοήσει ότι το ‘πείραμα’ που εκτυλίσσεται μπροστά μας καταργεί αυθόρμητα τον έμφυλο διαχωρισμό;                                                  

Ποιος θα τους παροδηγήσει μέσω της γενναιόδωρης συγκαταβατικής κατανόησης που δείχνει ο πολιτισμικά ‘ανώτερος’ στον ‘κατώτερο’;